تحقیق اوقات فرغت جوانان در هر نسل

در این تحقیق تلاش کرده ایم که اوقات فراغت جوانان شهر تهران را بررسی کنیم و به سوالات زیر به طور کلی پاسخ دهیم:

1. تاثیر اوقات فراغت هر نسل بر زندگی امروز آنها؟

2. بررسی سبک زندگی افراد در هر نسل؟

3. سبک زندگی آنان بر اساس سنت بوده یا مدرنیته؟

4. آیا اوقات فراغت جوانان در هر نسل بر توسعه تاثیرگذار بوده است؟

5. نحوه مدیریت اوقات فراغت در این سه دوره چگونه بوده است؟

طرح مساله:

جوانان به عنوان سرمایه های کیفی مهم جامعه در تمامی زمینه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و نظامی کشور تاثیر بسیار حیاتی دارند.

عنایت به جوانان کشور به عنوان یک ظرفیت عظیم و توان و سرمایه ای آینده ساز و نه یک مساله و مشکل لاینحل ملی باید بر کلیه برنامه های توسعه تاثیر گذاشته و پاسخگوی نیازهای گوناگون آنان باشند.

نسل جوان از گذشته تا به حال به عنوان حساس ترین و آسیب پذیرترین قشر به حساب می آید. بنابراین برنامه ریزی برای این نسل و در پی آن مدیریت برنامه ها در تمامی ابعادش از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

باید توجه کرد که رابطه ای تنگاتنگ میان بحث توسعه و جوانان وجود دارد. در هر کشوری با توجه به ساختار جمعیتی و موقعیت کشور در سطح بین المللی و عوامل دیگر این رابطه می تواند اشکال مختلفی به خود بگیرد.

کشور ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم توانست به دنیا ثابت کند معنای واقعی توسعه را باید در ترقی افکار جوانان یافت که این تجربه با ارزش امروز سرمشق و الگوی بیشتر کشورهای توسعه یافته قرار گرفته است. با این دیدگاه به روشنی نقش جمعیت جوان هر کشوری (بخصوص کشوری چون ایران که دارای چنین ساختار جمعیتی است) در پیشبرد اهداف اجتماعی، علمی، اقتصادی مشخص گردد و موفقیت هر کشوری در فرایند توسعه به متغیر مهمی به نام نسل جوان بستگی دارد.

پدیده اوقات فراغت همانطور که در مقدمه نیز بدان اشاره کردیم از جمله مهمترین و مؤثرترین مسایل روز جوانان است.

البته در دوران کنونی، بشر امروز بویژه در کشورهای صنعتی بیش از هر زمان دیگر دارای اوقات فراغت است یا دقیقتر بگوییم نسبت به گذشته دارای ساعات بیکاری بیشتری است و این به دلیل پیشرفت سریع زندگی امروز است به طوری که یک اصل اقتصادی مهم می گوید:

از فعالیتهای وسیع فنی و تولیدی هم محصول بیشتر، و هم فراغت بیشتر بدست می آید.

بدون شک فراغت داشتن و پرداختن به کارها و تفریحات دلخواه در ایام بیکاری دارای نقش اساسی در حفظ سلامت و تعادل روحی افراد است.

همچنین آنچه را که هر فرد در اوقات فراغت خود انجام می دهد تنها جنبه فردی ندارد بلکه سود و زیان آن خواه و ناخواه دامنگیر خانواده و اجتماع نیز می گردد.

در اینجا به طور نمونه پیامدهای عدم توجه به اوقات فراغت آورده شده است:

این که ذوق و استعدادهای افراد به اندازه جامعه، شکوفا و بارور نمی گردد، به همین خاطر اینگونه جوامع با کمبود دانشمند، پژوهشگر، مبتکر و نوآور مواجه میشوند و از طرفی نهادها و سازمانهایی که مسولیت برنامه ریزی برای اوقات فراغت افراد جامعه را بر عهده دارند تا از این طریق دانشها و ارزشهای جامعه را منتقل کنند و بر غنای فرهنگ و تمدن جامعه بیفزایند رسالت خود را هر چندبه نحو مطلوب به انجام برسانند اما عملاً در بسیاری از زمینه ها،

بلا استفاده باقی می مانند و از این جهت نتیجه مطلوبی نمی گیرند. مطلب بعدی این که هر جامعه ای برای پیشبرد کارهای مملکتی نیاز مبرم به تعداد زیادی از نیروهای ماهر و کارآمد دارد که معمولاً اکثریت افراد جامعه را تشکیل می دهند و باید ذوق و استعدادهای این دسته از افراد را در زمینه های گوناگون پرورش داد تا بتوانند در پیشبرد سریع کارها و نیز برای بازدهی بهتر از تجربیات دیگران استفاده کنند.

اما اگر به دلیل مشغله زیاد و خستگیهای جسمی و فکری ناشی از کار فرصت بهره گیری از نوآوریها و تجربیات را نداشته باشند ذوق و استعداد رشد نمی کند و طبیعتاً راندمان کار پایین می آید و در برنامه های پیش بینی شده اختلال بوجود می آید.