حدس هایی در مورد عصب زیست شناسی حساسیت زدایی از طریق حركت چشم و پردازش مجدد

SPECULATIONS ON THE NEUROBIOLOGY OF EMDR

قسمتهایی از متن:

این مقاله كاوشی است در یافته های جاری عصب زیست شناسی در حیطه سیستم لیمبیك[1]،خواب نا به روال[2] و آسیب های روانشناختی[3]. ساخت و قوام حافظه و عاطفه در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است. تحقیقات آناتومی واسطه و فیزیولوژی خواب نا به روال رابه تفصیل بیان می كند، بخصوص عملكرد خواب نا به روال در پردازش خاطره. گذرگاه های آسیب روانی مختصرا شرح داده می شود. سپس فرضیه های مبتنی بر این یافته ها همچون فرضیه هایی در مورد مكانیزم های زیربنایی "ای.ام.دی.آر"[4] ارائه می شوند.

متن كامل

فرضیه های مطرح شده دراین مقاله ارائه شده اند تا بحث و پژوهش بیشتری را در مورد مكانیزم های زیربنایی "ای.ام.دی.آر" برانگیزند. این فرضیه ها حاصل یافته های تجربی اخیر در حیطه سیستم لیمبیك ، عصب زیست شناسی آسیب روانی وخواب نا به روال هستند. این مقاله در احتمال اینكه پردازش "ای.ام.دی.آر" تدریجا قابلیت بالاتر عملكردهای مغزی را جهت لغو درونداد ساخت های لیمبیك فراهم می كند و از این رهگذر تسهیل كاهش فعالیت لیمبیك، كاهش برافروختگی و در نتیجه تلفیق تالاموس، آمیگدال،هیپوكامپال و عملكرد مغزی منسجم را به دنبال دارد به كاوش می پردازد.

[1] Limbic system

[2] REM

[3] Psychological trauma

[4] EMDR

...

شیفر[1] و همكاران (1997) با استفاده از نگارهْ الكتریكی مغز با تمركز بر صوت حاصل از پتانسیلهای برانگیخته مطالعه ای را برروی الگوهای برتری جانبی نیمكره ای در دو گروه كنترل و گروه آسیب دیده روانی ( مورد سو استفاده قرار گرفته ) انجام دادند. نتایج در گروه آسیب دیده فرونشینی پتانسیل برانگیخته نیمكره راست را نشان داد ، سبب برتری جانبی قابل توجه موافق با نیمكره راست و همایندی (همراهی) كاهش یافته عملكرد نیمكره چپ در خلال یادآوری خاطرات ناراحت كننده شد. جالب است بدانید در خلال تكلیف فكر كردن به یك خاطره معمولی (بدون بار عاطفی) پتانسیلهای برانگیخته قویاً در كورتكس چپ فرونشانده شدند و این علامتی گواه بر بهبود فعالیت كورتكس چپ بود. آزمودنیهای گروه كنترل در خلال یادآوری خاطرات ناراحت كننده برتری جانبی معناداری را نشان ندادند. محققین بیان می دارند كه عملكرد دو نیمكره در بیماران قربانی سواستفاده دوران كودكی باخودمختاری بیشتر(با همزمانی ضعیف) صورت می گیرد.

تیشر[2] وهمكاران(1997) از انسجام نگارهْ الكتریكی مغز استفاده كردند تا بر روی برتری جانبی پانزده كودك بستری با تاریخچه سو استفاده جنسی یا بدنی شدید مطالعه كنند. این افراد با داوطلبین "سالم" همان گروه سنی مقایسه شدند. از انسجام نگارهْ الكتریكی مغز جهت معلوم ساختن درجه ارتباط بین نواحی مختلف مغز استفاده شد. كودكان قربانی سو استفاده بصورت معناداری از كودكان گروه كنترل متفاوت بودند. آنها سطوح بالاتر انسجام[3] نیمكره چپ و عدم تقارن معكوس[4] را نشان دادند و انسجام نیمكره چپ آنها به صورت معناداری بیشتر از نیمكره راست بود. تحلیل های مفصل این مسئله را مطرح می كرد  كه انسجام افزایش یافته نیمكره چپ نشاْت گرفته از نقصی در عملكرد بخش قشری چپ است.

نیكوزیا[5] (1994) با تحلیل كمی نگارهْ الكتریكی مغز مراجعینی كه "ای.ام.دی.آر" را بعنوان یك درمان دریافت كرده بود متوجه شد كه فعالیت موج پایین تر مغز در كورتكس دو نیمكره به وضعیت عادی باز گشته است. او بیان داشت كه مرحله ارتباط دو نیمكره با ناتوانی در بازداری نورآدرنالین در هم گسیخته می شود. نیكوزیا شبیه به وینسون ( 1993 ) عنوان كرد كه میزان بالای نورآدرنالین رها شده در قسمت جلوی مغز در خلال آسیب روانی ، علت بازداری خواب نابه روال و فروپاشی فعالیت راهنما[6] در سلولهای دیواره می باشد . او خاطر نشان     می كند كه بررسی ضریب نگارهْ الكتریكی مغز یك بیمار كه تحت درمان حساسیت  زدایی از طریق حركت چشم و پردازش قرارگرفته بود تقریباً پنج انحراف استاندارد انسجام ضعیف نشان داده است كه به لحاظ درون نیمكره ای در كمتر از نود دقیقه از طریق مداخله درمانی"ای. ام. دی. آر " برطرف شد . ...

...

[1] Schiffer

[2] Teicher

[3] Coherence

[4] Reversed asymmetry

[5] Nicosia

[6] Pacemaker activity