پرسشنامه امیدواری میلر و پاورز (1988)

عناوین مطالب

هدف

شیوه تکمیل

سوالات (48 عبارت با گزینه های بسیار مخالف، مخالف، بی تفاوت، موافق، بسیار موافق)

شیوه نمره گذاری و توصیف

نمره گذاری وارونه

منابع

******************

پرسشنامه سنجش امیدواری میلر

ساختارهای منسوب به امید در متون روان شناختی از سال ۱۹۵۰ به بعد ظاهر شدند و اهمیت امید را در تغییرات درمانی، یادگیری و بهزیستی عمومی خاطر نشان ساختند. فرد دارای امید کسی است که انرژی و انگیزه لازم را برای رسیدن به هدف های منطقی دارد و می داند که چه چیزی می خواهد و همچنین می داند که چگونه و از چه راهی می تواند به هدف های خود برسد. چنین شخصی اگر دریک مسیر به مانع برخورد کرد از مسیرهای دیگری اهداف خود را دنبال می کند. با توجه به نظریات بسیار ارائه شده در زمینه امید و امیدواری، ابزارهای بسیاری نیز برای سنجش آن ابداع شده است.

پرسشنامه امید میلر (MHS) یا پرسشنامه امیدواری میلر که معادل انگلیسی آن Miller Hope Scale است در سال ۱۹۸۸ تویط میلر و پاورز ساخته شد. پرسشنامه اولیه دارای ۴۰ سوال بود که در نسخه های بعدی به ۴۸ سوال افزایش یافت. این پرسشنامه در طیف لیکرت از بسیار مخالف (نمره ۱) تا بسیار موافق (نمره ۵) نمره گذاری می شود. حداقل نمره هر فرد ۴۸ و حداکثر آن ۲۴۰ است و هر چه فرد نمره بیشتری بگیرد دارای امید بیشتری است.

با توجه به اینکه این پرسشنامه زیرمقیاس ندارد، در پایان تمامی ماده ها را جمع کرده و نمره کل را به دست می آوریم. نمره هر فرد بین ۴۸ تا ۲۴۰ خواهد بود. این پرسشنامه نمره برش نیز ندارد و هر چه نمره فرد بالاتر باشد امیدواری بیشتری دارد.

...