پایان نامه اثرات کلینیکی، رادیولوژیک و هیستوپاتولوژیک، آندروژنها در استخوان سازی و التیام شکستگیها

پایان نامه دانلودی حاضر با موضوع بررسی اثرات کلینیکی، رادیولوژیک و هیستوپاتولوژیک، آندروژنها در استخوان سازی و التیام شکستگیها، در پنج فصل کامل همراه با تصاویر و منابع می باشد. در زیر بخشهایی کوتاه از متون پروژه آورده شده است.

هدف از این تحقیق عبارت از بهبود و افزایش قدرت مکانیکی و عمل استخوان برای وزن گیری بهتر و سریعتر، جلوگیری از تأخیر درجوش خوردگی و عدم جوش خوردگی و در نهایت برگشت کارایی استخوان آسیب دیده است.

اثرات آندروژنها در استخوان سازی و التیام شکستگیها

مقدمه و هدف

در چند دهه اخیر پیشرفتهای چشم گیری در فهم ما از چگونگی تأثیر استروئیدی جنسی برای رشد اسکلتی و کسب سلامت استخوان در دوره بلوغ لازم و ضروری هستند کمبود استروژن عمده ترین عامل در پیشرفت پوکی استخوان است.

مکانیسم های تأثیرات اسکلتی استروئیدی جنسی هنوز به طور کامل شناخته شده نیست.

اما در سالهای اخیر پیشرفتهای قابل ملاحظه ای در دانش ما نسبت به استروژنها و به میزان کمتری آندروژنها در بازسازی استخوان بوجود آمده است.

بینش های جدیدی در مورد گیرنده های استروژن، کشفیات اخیر در زمینه افزایش فعالیت استئوکلاستها و آموخته هایی برگرفته از جهشهای ژنتیکی در انسان و حیوان، همه و همه در افزایش درک ما از تأثیرات اسکلتی استروژن در نر و ماده دقیق هستند.

از طرفی عموماً ترمیم شکستگی استخوان در یک شیوه منظم و با اجزاء تشکیل دهنده مکانیکی و بیولوژیکی مناسب که در حال حاضر موجود است دنبال می شود .

تکنیکهای جراحی بهبود یافته و جراحیهای پیوندزدن به جراحان این اجازه را می دهد که شکستگی های استخوانی نسبتا پیچیده را با نتیجه موفقیت آمیزی معالجه نمایند با وجود این بعضی عوارض متعاقب شکستگی ها در استخوان بوجود می آیدکه به دیرجوش خوردن استخوان، عدم جوش خوردن استخوان و بدجوش خوردن استخوان شکسته منجر می شود.

تأثیرات اندروژنها بر سلولهای استخوان ساز

تأثیرات اندروژن بر سلولهای استخوان ساز هم در انسان و هم در حیوان ثابت شده است. تحریک با تکثیر و احتمالاً تفکیک این سلولها از طریق بیان TGF mRNA افزوده و مسئولیت نسبت به IGF-II ,FGF گزارش شده است. سایر تأثیرات گزارش شده بر سلولهای استخوان ساز شامل، ممانعت از واکنش cAMP نسبت به PTH یا PTH مرتبط با پپنیز ( هر یک از آمیدها مشتق شده از اسید آمینه )، تولید کاهش یافته Prostaglandin در اصطلاحات مربوط به جمجمه و ممانعت از تولید IL-6 از طریق سلولهای استرومال، می باشد. تولید افزوده کلاژن نوع I نیز گزارش شده است، اگر چه این یافته ها عمومیت ندارد.

بیومکانیک و بیولوژی شکستگی

استخوانهای طویل در معرض نیروهای فیزیولوژیکی و غیر فیزیولوژیکی هستند. نیروهای غیر فیزولوژیکی در موقعیتهای غیر معمول نظیر تصادفات اتومبیل، جراحات گلوله و زمین خوردگیها بروز می کند. آنها می توانند مستقیماً به استخوان منتقل شده و به آسانی از نهایت قدرت استخوان فراتر روند که در این حالت شکستگی را موجب خواهند شد. نیروها یا فشارهای فیزیولوژیکی از طریق افزایش وزن، انقباض ماهیچه و فعالیتهای بدنی مربوط به وجود می آید آنها از طریق سطوح مفصل و انقباض ماهیچه ای به استخوان انتقال داده شده اند. فشارهای فیزیولوژیکی یکی غیر محوری بوده اما می تواند به گشتاورهای خمشی و پیچشی منجر شود. فشارهای فیزیولوژیکی معمولاً از نهایت قدرت استخوان فراتر نمی روند و جز در شرایط غیر معمول موجب شکستگی استخوان نمی شوند.

فشار فیزیولوژیکی ناشی از افزایش وزن زمانی اتفاق می افتد که پا با زمین به طور همزمان با نیروی برابر اما در جهت مخالف واکنش نشان می دهد. که با نام نیروی واکنشی زمین معروف است. مقدار نیروی واکنشی زمین به همان نسبت با شتاب بدن و توزیع وزن بدن که در زمان تماس پا با زمین صورت می گیرد متفاوت است. علاوه بر مقدار مدت زمانی که طی آن پا با زمین در تماس است نیز در مشخص کردن تاثیر نیرو حائز اهمیت است. بنابراین بار ضربه و یا سرعت آن می تواند تاثیر متفاوتی از همان نیرو ولی به شکل آرام تر داشته باشد.

ترمیم شکستگی استخوانها با موج شوک آور برون سلولی

موجهای شک دهنده برون سلولی توسط یک نیرو دهنده بسیار ساطع شده و 3 تا 6 برابر انرژی بیشتر در مقایسه با عامل حل کننده سنگ مثانه، فراهم می کنند. موجهای شک دهنده برون سلولی باعث ایجاد تشکیل استخوانهای جدید در استخوان ران خرگوش می شوند. کاربرد این موجها در استخوانهای ران سگها، در آغاز سبب انفصال بدنه استخوان و ایجاد شکستگی های کوچک در سطح داخلی کورتس بدون هیچ اختلال شد. در طی 2 ماه سگها از طریق موجهای شوک دهنده برون سلولی معالجه شدند که در آنها تشکیل بنیه هایی در زیر انفصال ضریح استخوان دیده شده حدود 6 بیمار انسان با شکستگیهای استخوانی بدجوش خورده در حدود متوسط 14 ماه ، در یک بررسی توسط 3 /4 ماه با موجهای شوک دهنده برون سلولی درمان یافتند، درمان موجی شوک دهنده برون سلولی، در یک مدل استخوانی جوش خورده سگها نیز، مورد ارزیابی قرار گرفت به سگها در یک معالجه گروهی، حدود 000/4 موج شوک دهنده mj/mm2 54/0 وارد شد (kv5/14) که این شوکها در چهار محل از استخوان بدجوش خورده بکار برده شدند. همه سگها در یک معالجه گروهی 12 هفته بعد از درمان موج شوک دهنده، از لحاظ رادیوگرافی به پیوند استخوانی چشمگیری نائل شدند، در مقایسه با این سگها، سگهای دیگری نیز بودند که از لحاظ رادیوگرافی، جوش خوردگیهای باقیمانده را در انتهای درمان نشان دادند. بدجوش خوردگی استخوانی بزرگ شده در سگها، می توانند به طور موفقیت آمیزی با موجهای شوک دهنده برون سلولی انرژی بالا، درمان شوند، و این شکل از درمان ممکن است برای ترمیم شکستگیهای بالینی مفید باشد.